اختلال اوتیسم چیست؟

اختلال اوتیسم چیست؟

اختلال طیف اوتیسم (Autism Spectrum Disorder)، یک اختلال رشدی و تکاملی است که در سلول های مغزی رخ می‌دهد و ارتباطات اجتماعی و رفتار فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد و عموماً با نام “درخود ماندگی” نیز شناخته می‌شود.

اگرچه اوتیسم در هر سنی قابل تشخیص است، اما چون علائم آن عموماً در یک تا دو سالگی دیده می‌شوند به آن «اختلال رشدی» گفته می‌شود.

راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5)، راهنمایی است که توسط انجمن روانشناسی آمریکا ایجاد شده است و برای تشخیص اختلالات روانی به کار برده می‌شود.

طبق این راهنما، افراد مبتلا به اوتیسم دارای چند دسته علائم اصلی هستند، شامل:

• مشکل در برقراری ارتباط و ایجاد تعامل با سایرین
• علایق محدود و رفتارهای تکراری
• علائمی که به توانایی عملکرد صحیح فرد در مدرسه، محیط کار و یا سایر موارد زندگی آسیب می‌رساند.

از آنجاییکه افراد مبتلا به اوتیسم، انواع مختلفی ازعلائم را با شدت های متفاوت تجربه می‌­کنند به این بیماری، اختلال “طیف اوتیسم” گفته می‌شود.

اختلال طیف اوتیسم در همه قوم ­ها، نژادها و طبقه ­های اقتصادی دیده می‌­شود. در حال حاضر آمار ابتلا به این اختلال در دنیا یک به ۶۸ تولد و در ایران یک نفر مبتلا در هر ۱۵۰ تولد اعلام شده است.

و اگرچه اوتیسم یک اختلال مادام­ العمر است اما درمان و خدمات می‌­تواند علائم و توانایی عملکرد فرد را بهبود بخشند.

آکادمی پزشکی اطفال آمریکا پیشنهاد می‌کند که همه کودکان بهتر است برای اختلال اوتیسم آزمایش شوند.

همه والدین و مراقبان کودک نیز باید درباره آزمایش یا ارزیابی اختلال اوتیسم با دکتر معالج­شان صحبت کنند.